سایه عدم قطعیت بر انتخابات آمریکا
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۱۳۳۲۶
نشریه اکونومیست سرمقاله این هفته خود را به موضوع انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اختصاص داده و عوامل موثر بر سرنوشت این رویداد سیاسی مهم را بررسی کرده است. پس از سهشنبه بزرگ، به نظر واضح است که انتخابات ریاستجمهوری۲۰۲۴ در آمریکا مبارزهای میان جو بایدن و دونالد ترامپ خواهد بود و برای اولینبار از سال۱۹۱۲ یک رئیسجمهور سابق، رئیسجمهور مستقر را به چالش خواهد کشید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش دنیای اقتصاد، اگرچه نامزدهای ریاستجمهوری آمریکا کاملا شناختهشده هستند، اما هنوز ۱۲درصد از رایدهندگان تصمیم نگرفتهاند که کدامیک از آنها را انتخاب کنند. ممکن است این رایدهندگان مردد سرنوشت انتخاباتی را که انتظار میرود بسیار رقابتی باشد، تعیین کنند. در ۶انتخابات قبل از سال۲۰۰۰، میانگین برتری فرد پیروز ۹ واحد درصد بوده است؛ درحالیکه این رقم در ۶انتخابات پس از سال۲۰۰۰، به ۳واحد درصد کاهش یافته است.
حتی این دادهها نیز میزان واقعی رقابتی بودن انتخابات پیشرو را نشان نمیدهد. تنها ۶ایالت در نوامبر شاهد رقابت جدی بین دو نامزد خواهند بود. در انتخابات ریاستجمهوری قبلی ۱۶۰میلیون آمریکایی رای دادند؛ اما بایدن تنها با ۲۰هزار رای یا ۰.۰۱۳ درصد از کل آرا توانست رقابت تعیینکننده در ایالت ویسکانسین را از ترامپ ببرد. وقتی رقابت چنین تنگاتنگ است، تفاوتهای کوچک نیز میتوانند منجر به تحولات بزرگ شوند.
به همین دلیل است که هریک از عواملی که اشاره خواهد شد، میتوانند شرایط را به نفع بایدن یا ترامپ تغییر دهند. عواملی مانند اقتصاد، مسائل مرزی، سقط جنین، میزان حضور رایدهندگان، نقش حامیان مالی و داوطلبان حتما موثر خواهند بود؛ اما در این انتخابات سه فاکتور تاثیرگذار خاص نیز نقش مهمی بازی خواهند کرد و باعث افزایش عدم قطعیت در این کارزار خواهند شد.
اولین فاکتور نقش نامزدهای خارج از دو جریان اصلی سیاسی است. بسیاری از آمریکاییها شرایط کنونی دو حزب مسلط را غیرعادی میدانند. در تئوری، شکستن انحصار این دو حزب بسیار جذاب است. اما درعمل، نگاهی به طرفهای ثالث در این انتخابات نشان میدهد که نمیتوان انتظار چنین اتفاقی را داشت. اما حداقل یکی از نامزدهای مستقل پتانسیل تاثیرگذاری بر سرنوشت انتخابات را دارد: رابرت کندی جونیور.
دو حزب جمهوری خواه و دموکرات با قدرت از انحصار خود در صحنه سیاست آمریکا محافظت میکنند. از سال۲۰۰۰ که حضور رالف نادر و آرایی که بهدست آورد، به پیروزی جورج بوش در ایالت فلوریدا کمک کرد، دو حزب اصلی آمریکا قوانین حضور نامزدهای مستقل در کارزارهای انتخاباتی را سختتر کردهاند.
با این حال، در نظرسنجیهایی که شامل نامزدهای مستقل بودهاند، کندی ۱۲درصد آرا را کسب کرده است. این امر به آن معناست که او میتواند در لیست نامزدهای حائز شرایط در اغلب ایالتها قرار بگیرد و اگر این عملکرد در نظرسنجیها در سهم کندی از آرای نهایی منعکس شود، او بالاترین درصد آرایی که یک نامزد مستقل از سال۱۹۹۲ را کسب کرده است، بهدست خواهد آورد.
نمیتوان دقیقا پیشبینی کرد که کندی از آرای کدام نامزد خواهد کاست. با نگاه به اسم او به نظر میرسد بتواند دموکراتها را جذب کند؛ اما در واقع جمهوریخواهان علاقه بیشتری به او دارند. حمایت او از محیط زیست و تردیدش درباره اثربخشی واکسن ترکیبی از نگرش راستگرایی و چپگرایی است. او همچنین طرفداران زیادی در سیلیکونولی دارد که معتقدند هرگونه اختلال در نظم موجود ذاتا اتفاق خوبی است. درمجموع، میتوان گفت سناریویی که در آن حضور کندی به پیروزی ترامپ کمک کند، محتملتر است.
عدم قطعیت بزرگ دوم که خاص این انتخابات است، به پروندههای قضایی ترامپ مربوط میشود. این هفته دیوان عالی ایالات متحده با رای ۹-۰ به نفع ترامپ در پرونده مربوط به ایالت کلورادو پیام واضحی صادر کرد. بنابراین، نام ترامپ بر برگه رای در تمام ایالتها باقی خواهد ماند.
نتیجه نهایی اغلب دادگاههای ترامپ تا روز انتخابات مشخص نخواهد شد. البته این به آن معنا نیست که پروندههای ترامپ ربطی به سرنوشت انتخابات ندارند. نظرسنجی اکونومیست حاکی از آن است که یک سوم رایدهندگان جمهوریخواه معتقدند مجرم بودن ویژگی مطلوبی برای یک نامزد انتخاباتی نیست. البته جانبداری حزبی باعث میشود اکثر کسانی که قبلا به ترامپ رای دادهاند، بار دیگر او را انتخاب کنند.
با این وجود، وقتی محاکمه او بهدلیل نقشش در شورش ۶ژانویه۲۰۲۱ آغاز شود، توجه عموم درست زمانی که رایدهندگان بلاتکلیف در حال بررسی گزینه نهایی خود هستند، بار دیگر به آن موضوع جلب میشود؛ بنابراین میتوان به این نتیجه رسید که پروندههای قضایی ترامپ کماکان برای او دردسرساز خواهند بود.
فاکتور سومی که باید درباره این انتخابات درنظر گرفت، موضوع سن دو نامزد اصلی است. بایدن و ترامپ در لیست سالمندترین نامزدهای تاریخ آمریکا، نفر اول و دوم هستند. این موضوع ریسک وقوع آنچه را که به «رویداد سلامتی» (اثر یک مشکل جدی سلامتی بر جنبههای مختلف زندگی فرد) معروف است، بهشدت افزایش میدهد. در طرف جمهوریخواهان، ترامپ وارث سیاسی ندارد.
او تصمیم دارد رئیس ستاد انتخاباتی خود را بهعنوان مدیر ارشد عملیاتی حزب انتخاب کند و عروسش نیز نایب رئیس خواهد بود؛ بنابراین او بر حزبی مسلط خواهد شد که درصورت از کار افتادگیاش با هرج و مرج مواجه میشود.
در طرف مقابل در اردوگاه دموکراتها این بحث مطرح است که آیا بایدن با توجه به وضعیت سنیاش توانایی پیروزی در کارزار انتخاباتی را دارد یا خیر؟
بهرغم وضعیت خوب اقتصاد آمریکا، جایگاه بایدن در نظرسنجیها بهطور عجیبی پایین است. البته مقامات کاخ سفید ادعا میکنند که نظرسنجیها درست نیستند و شانس بایدن با نزدیک شدن به زمان انتخابات و افزایش توجه رایدهندگان بهبود خواهد یافت. اما فعلا ۸۵درصد آمریکاییها و ۷۰درصد دموکراتها براین باورند که بایدن برای یک دور دیگر ریاستجمهوری زیادی مسن است.
اگر تا زمان گردهمایی ماه اوت حزب دموکرات، بایدن در نظرسنجیهای مربوط به ایالتهای چرخشی کماکان عقب باشد، استدلال اصلی بایدن مبنی براینکه او بهترین مانع برای جلوگیری از ریاستجمهوری مجدد ترامپ است، زیر سوال میرود. جایگزینی او خطرناک و باعث هرج و مرج خواهد بود. بایدن باید داوطلبانه کنار رود که سناریوی بعیدی است. معاون او کامالا هریس نیز هم گزینه ضعیفی برای جایگزینی بایدن محسوب میشود.
برای حل این موضوع دموکراتها میتوانند در گردهمایی خود یک «مسابقه استعدادیابی» برگزار کنند که در این صورت ریسک اینکه نامزدها به سمت چپ گرایش نشان دهند تا کنشگران را خشنود کنند، افزایش پیدا میکند. گزینه بعدی این است که بزرگان حزب روی یک نامزد اجماع کنند. پس از آن، دموکراتها تنها دو ماه برای مبارزات انتخاباتی زمان خواهند داشت.
ممکن است به نظر برسد که رقابت بایدن و ترامپ در انتخابات۲۰۲۴ اجتنابناپذیر است؛ اما با توجه به ویژگیهای نامتعارف این انتخابات، عدم قطعیت فراتر از آن چیزی است که فکر میکنید.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل نظرسنجی ها ریاست جمهوری رای دهندگان دموکرات ها عدم قطعیت نامزد ها دو حزب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۱۳۳۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ جهانی نفت؛ بایدن در تنگنای تحریمها، قیمتها و انتخابات
تدابیر تحریمی جدید مجلس آمریکا علیه ایران، ونزوئلا و روسیه میتواند با افزایش قیمت نفت خام، به شانس پیروزی مجدد بایدن در انتخابات امسال آسیب بزند.
به گزارش اکوایران، دولت بایدن از به کار گرفتن تحریمهای نفتی برای تسلیمکردن کشورهای متخاصم بیزار بوده و از بالارفتن قیمت نفت در سال انتخاباتی آمریکا هراس دارد. اما ممکن است جو بایدن مجبور به این کار شود؛ چرا که قانونگذاران کنگره دور تحریمهای جدیدی را علیه کشورهایی مانند ایران اعمال کردهاند که میتواند بخش بزرگی از نفت موجود در بازارهای جهانی را خارج ساخته و تعادل را به هم بزند.
به نوشته کیث جانسون برای وبگاه فارن پالیسی، سؤال این است که آیا تحریمهای جدید بر تولیدکنندگان بزرگ نفت، منجر به افزایش قیمت نفت در اواخر سال جاری میشود یا اینکه جریان نفت از قاره آمریکا به واشنگتن این امکان را میدهد که قیمت نفت و رفتار کشورهای متخاصم را کنترل کند؟
وسواس کنگره به تحریم ایرانآخرین تلاشهای کنگره شامل لایحه تحریمی جدیدی بود که صادرات نفت ایران (و خریداران چینی آنها) را به عنوان بخشی از یک برنامه جامع هدف قرار میداد. این لایحه بخشی از بستهای بزرگتر است که شامل کمکهای دفاعی به اوکراین، اسرائیل و آسیا-اقیانوسیه نیز میشود. در صورت تصویب، تأیید رئیسجمهور و اجرای کامل، این تحریمها میتوانند بیش از ۷۰۰ هزار بشکه در روز نفت ایران را از بازار حذف کند که تقریباً نیمی از صادرات فعلی ایران را تشکیل میدهد.
اما این همه ماجرا نیست. لایحه تحریمها تنها چند روز پس از آن ارائه شد که دولت بایدن، تحت فشار دوحزبی کنگره، به دلیل نقض مکرر وعدههای کاراکاس در مورد برگزاری انتخابات آزاد، امتیاز لغو تحریمها علیه ونزوئلا را پس گرفت. این موضوع میتواند در آینده برای نفت خام سنگین که پالایشگاههای نفتی ساحل خلیج آمریکا به آن علاقهمند هستند، به مشکل تبدیل شود. در همین حال، برخلاف میل واشنگتن، کییف به استفاده از پهپادهای دوربرد برای هدف قرار دادن زیرساختهای ضعیف صنعت نفت روسیه و آسیبزدن به توانایی صادرات محصولات نفتی این کشور ادامه میدهد.
مهار ناموفق اوپکدر مجموع، این اقدامات جدید بازار نفت که در حال حاضر با کمبود مواجه بوده را بیش از پیش تحت فشار قرار میدهد. شاخص نفت خام در لندن همچنان در حدود ۸۶ دلار در هر بشکه باقی مانده و اوپک و شرکای آن اعلام کردهاند که به طور داوطلبانه تا ژوئن برای حفظ قیمتها، تولید نفت خود را محدود نگه میدارند و همچنین تنشهای ژئوپلیتیکی در خاورمیانه نیز بازارهای نفت را نگران نگه داشته است.
روری جانستون، بنیانگذار شرکت مشاوره تحقیقات بازار نفت «کامودیتی کانتکست» گفت: «اوپک مقدار زیادی نفت را نگه داشته و ما در ابتدای امسال با رشد تقاضای قوی مواجه بودیم». او ادامه داد: «میزان افزایش تقاضا در سال جاری یا تسریع رشد نفت شِیل ایالات متحده دو عاملی هستند که تعادل بازارهای نفت را تعیین خواهند کرد».
از نظر عرضه جهانی نفت، در حالی که اوپک و شرکای آن همچنان به کاهش تولید خود (به جز برای عراق و ایران) ادامه میدهند، ایالات متحده، کانادا، برزیل وگویان در حال جبران این کمبود هستند.
ایالات متحده با تولید بیش از ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز، دوباره به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده، اما بعید است در سال جاری، شاهد رشد قابل توجهی در این زمینه باشد. کانادا میتواند در سال جاری نیم میلیون بشکه در روز به تولید جدید خود اضافه کند که آخرین تلاش برای بهرهبرداری از شنهای نفتی جنجالی آن خواهد بود. گویان به عنوان بازیگری غیرمنتظره در قاره آمریکا، حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز به تولید خود نسبت به سال گذشته افزوده است. همه اینها با هم برای جبران هرگونه کاهش تولید از سوی اوپک کافی خواهد بود، مگر اینکه تقاضای جهانی برای نفت بسیار بیشتر از حد انتظار باشد.
در گذشته، اغلب میشد روی عربستان سعودی، به عنوان بزرگترین تولیدکننده اوپک برای بازکردن افزایش تولید و صادرات به منظور حفظ قیمتها در محدوده معقول حساب کرد و به طور تئوری میتوان انتظار داشت که در صورت لزوم، برای ضربهزدن به ایران این کار را انجام دهد. مشکل اینجاست که هدفگذاری عربستان سعودی و اوپک تغییر کرده است.
آنها قبلاً بر حفظ قیمت نفت در محدوده ۶۰ تا ۷۵ دلار در هر بشکه تمرکز داشتند. با این حال، جانستون میگوید: «در حال حاضر، آنها کف و سقف بسیار بالاتری دارند». او افزود که قیمت نفت باید به نزدیکی یا بالاتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد تا تأمینکننده اصلی بازار جهانی نفت، رویکرد خود را به طور کلی تغییر دهد.
به همین دلیل است که هرگونه نفتی که به دلیل تحریمهای جدید از بازار خارج گردد، میتواند برای عرضه و تقاضای جهانی، قیمت نفت و از نظر سیاسی برای دولت بایدن، به مشکلی تبدیل شود.
چالش تحریمهای جدیدبا وجود افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۱۸، چند دلیل وجود دارد که نشان میدهد قوانین جدید علیه این صادرات، دولت بایدن را فلج نخواهد کرد.
اول، به گفته بن کاهیل، کارشناس انرژی در مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی، تحریمها تا اکتبر اجرایی نمیشوند. دوم، آنها آمریکا را ملزم میکنند تا بخش بسیار پیچیدهای از بازار صادرات نفت را هدف قرار دهد؛ یعنی پالایشگاههای مستقل چین که ارتباط کمی با مؤسسات مالی آمریکا دارند. این مؤسسات همانهایی هستند که معمولاً ابزار اصلی اعمال تحریمهایند.
کاهیل خاطرنشان کرد: «متوقفساختن تجارت نفت ایران کار سختی است. این تجارت با پالایشگاههای کوچک چینی (معروف به «قوری») انجام میشود که اصلاً با سیستم مالی آمریکا در ارتباط نیستند. اگر میخواهید با این پالایشگاهها مقابله کنید، باید با دولت چین تعامل برقرار داشته و من فکر نمیکنم بحث واردات نفت ایران مهمترین مسئله در روابط دوجانبه پکن-واشنگتن باشد».
دلیل اینکه دولت بایدن نسبت به اعمال تحریمهای جهانی بر صادرات نفت چه ایران، چه ونزوئلا و چه روسیه محتاط بوده، قابل درک است. در شرایطی که اقتصاد آمریکا رونق دارد، تورم همچنان بالاست و قیمت بنزین هم بیشتر از همه به چشم میآید. مشاور اقتصادی بایدن در هفته گذشته قول داد که هر کاری برای پایین نگه داشتن قیمت بنزین در طول تابستان انجام دهد و حتی به آزادسازی احتمالی ذخایر استراتژیک نفت آمریکا اشاره کرد.
کاهیل گفت: «هزینههای انرژی برای این دولت، از ابتدا، یک دغدغه جدی بوده است. بنابراین، آنها در اعمال شدید تحریمهایی که میتواند بازار جهانی نفت را بر هم بزند، انگار روی لبه تیغ راه میروند».
سلاح مخفی آمریکاشاید برای کنگره فعلی بیش از کاخ سفید، تحریمهای نفتی همچنان آوازی خوش برای گوش مقامات است. طی یک دهه گذشته، ایالات متحده به لطف انفجار تولید نفت شیل، به تولیدکنندهای بزرگ، سپس صادرکننده و در نهایت به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد.
در طول این مسیر، از نفوذ تازه به دست آمده خود برای اعمال تحریم بر کشورهایی مانند ایران، ونزوئلا و روسیه استفاده کرد، با این اطمینان که چاههای فورانکننده نفت آمریکا، هر کمبودی را از سوی تحریمشدگان جبران کند. قانونگذاران فکر میکنند اگر آمریکا یک سلاح نفتی دارد، پس چرا از آن استفاده نکند؟
کاهیل گفت: «این واقعیت که ایالات متحده در دهه گذشته چنین منبعی برای رشد تولید بوده است، به آن امکان داده تا بر تعداد بیشتری از کشورها تحریم اعمال کند. و واشنگتن عاشق تحریمهای انرژی شده است. وقتی میخواهید فشار وارد کنید، این همیشه راهحل سادهای است؛ هرچند همیشه هم مؤثر نیست».
از دیدگاه کاخ سفید بایدن، صرف اینکه آمریکا بزرگترین بازیگر عرصه نفت است، به این معنا نیست که درست چند ماه مانده به انتخابات ریاستجمهوری، میتواند از پویایی بازار جهانی نفت که بر قیمتها در همهجا، حتی در شهرهای کوچک آمریکا تأثیر میگذارد، چشمپوشی کند.
کاهیل گفت: «نفت شیل به آمریکا آزادی عمل برای اعمال تحریم بر کشورهای بیشتری میدهد، اما این مجوزی بیقیدوشرط نیست».